5 sierpnia 2007 08:01

Test wspinania.pl: Lekkie kurtki membranowe – wyniki

Tym razem pod lupę naszego testu wzięliśmy lekkie, wytrzymałe kurtki membranowe – głównie 3-warstwowe, wyposażone w membranę Gore Tex XCR lub materiał o zbliżonych właściwościach. Zespół testerów stanowili: Paweł Kopta, Wojtek Kozub (gościnnie :-), Adam Pieprzycki, Robert Rokowski, Piotr Sztaba, Wojciech Słowakiewicz i Piotr Turkot. Warto wspomnieć, że podczas testowych wyjazdów dokonano ciekawych przejść tatrzańskich, a nawet ustanowiono nową zimową drogę.

Oto lista testowanych kurtek: Losar Alviki, Elysian Berghausa, Marvel Hannaha, Extrem Logan Mammuta, Skylight Marmota, Survey Salewy, Ama Dablam Stretch Infusion The North Face’a, Thimpu Warmpeace’a [Prezentacja kurtek].

W naszym ostatnim teście odzieży (lipiec 2006) sprawdzaliśmy nowy materiał soft shellowy, materiał który na przestrzeni roku zdobył sobie wielu zwolenników. Kurtki soft shellowe stały się składnikiem górskiego wyposażenia i w wielu przypadkach – zwłaszcza w przyjaznych warunkach pogodowych – wyparły tradycyjne „ciężkie” kurtki typu hard shell. Jednak inwencja technologiczna postępuje i producenci przeobrazili kurtki 3-warstwowe w równie wygodną – dzięki zastosowaniu m.in. stretchu – oraz lekką odzież outdoorową. Gdy dodamy do tego lepsze właściwości wytrzymałościowe i wodoodporne to śmiało można obwieścić renesans hard shellu.

Przewaga kurtek 3-warstwowych daje o sobie znać w ciężkich, mokrych i wietrznych warunkach pogodowych, w trudnym terenie górskim, gdy materiał narażony jest na częsty kontakt z ostrą skałą, czy sprzętem wspinaczkowym. Wtedy to – trzeba to wyraźnie zaznaczyć – nic nie zastąpi porządnej kurtki zewnętrznej. Nowa technologia zwiększyła na dodatek właściwości oddychające tego typu kurtek – w ciągu kilku ostatnich lat wzrosły one o około 30%. W tym roku firma Gore Tex wprowadziła na rynek nowy, jeszcze bardziej zaawansowany materiał Pro Shell o lepszych parametrach, którego dodatkowymi cechami są zwiększona wytrzymałość oraz lepsza współpraca z wewnętrznymi warstwami odzieży.


Przygotowania do testu pod Bulą pod Bandziochem w fatalnych warunkach – mokry śnieg i deszcz, silny wiatr (fot. wspinanie.pl)

Nasz test zorientowany był na poszukiwanie najbardziej funkcjonalnej, najlżejszej kurtki technicznej – sprawdzaliśmy przydatność kurtek podczas wspinaczki w najcięższych warunkach górskich, przy silnym wietrze, opadzie deszczu i śniegu, na podejściach, turach narciarskich, a także podczas wspinaczek drytoolowych – specjalistyczny charakter naszego serwisu zobowiązuje do ocen dotyczących zaawansowanych zastosowań. Za najważniejsze cechy świadczące o parametrach technicznych, poza podstawowymi wodo- i wiatroodpornością, uważamy:

  • ogólny krój kurtki,
  • krój rękawów i kaptura z gardą,
  • dopasowanie kaptura przy założonym kasku,
  • rozmieszczenie i funkcjonalność kieszeni (zwłaszcza przy ubranej uprzęży),
  • waga,
  • wytrzymałość materiału na uszkodzenia,
  • wielkość i rozmieszczenie otworów wentylacyjnych.

A oto wszystkie cechy, które poddaliśmy ocenie:

KRÓJ TECHNICZNY

Krój kurtek można w zasadzie podzielić na dwie grupy: przylegające i dopasowane oraz obszerniejsze. W pierwszym przypadku założenie lekkiej puchówki może okazać się problemem, w drugim – możemy bez kłopotu ubrać pod kurtkę coś grubego i ciepłego, co w warunkach zimowych, zwłaszcza na stanowisku może okazać się bardzo ważne. I tak do kurtek dobrze dopasowanych należy Extrem Logan Mammuta, trochę więcej miejsca dostarcza Ama Dablam North Face, Survey Salewy, Thimpu Warmpeace’a do kurtek obszerniejszych zalicza się Skylight Marmota, Elysian Berghausa, Marvel Hannaha. Najbardziej obszerną i najluźniejszą w kroju kurtką jest Losar Alviki.


Podczas wspinania na Buli pod Bandziochem – testowaliśmy m.in. Elysian Berghausa (górne zdjęcie) i Marvela Hannaha (dolne) – fot. wspinanie.pl

Stretch

Ważnym czynnikiem wpływającym na swobodę ruchów jest zastosowanie materiałów stretchowych, w tym wypadku na szczególną uwagę zasługują Extrem Logan Mammuta w całości wykonany z rozciągliwego materiału (Varuna Stretch) oraz Ama Dablam Stretch Infusion, w której do stretchowego ripstopu XCR dodano wzmocniony materiał XCR. Z kolei w stretchowe panele pod pachami i wewnętrznej stronie rękawa wyposażone są Marvel Hannaha, Elysian Berghausa, Skylight Marmota oraz w nieznacznie mniejszym stopniu Survey Salewy. Losar Alviki ma stretchowe wstawki tylko na łokciach. Jedyną kurtką bez elastycznych wstawek jest Thimpu Warmpeace’a.

Wzmocnienia

Wszystkie kurtki z wyjątkiem Extrem Logana Mammuta mają strefy wykonane z mocniejszego materiału. Jednak stosowanie wzmocnień powoduje wzrost ciężaru kurtek, wzmocnione strefy mają również gorsze parametry oddychalności, inaczej reagują na wodę. Mimo tych sprzeczności postanowiliśmy jednak docenić rolę wzmocnionego materiału, zwłaszcza gdy chcemy wyróżnić kurtki hard shellowe w stosunku do coraz popularniejszych Paclite’ów. Warto dodać, że nasze doświadczenia testowe dowiodło, iż ostrze dziaby bez większych problemów radzi sobie nawet z najnowocześniejszymi wzmocnieniami :-)

Losar
Elysian
Marvel
Extrem Logan
Skylight
Survey
Ama Dablam
Thimpu

Krój rękawów

Najlepszym krojem rękawów, współpracującym z ciałem, przy podnoszeniu rąk nie powodującym podciągania dołu kurtki oraz opadania mankietów rękawa – charakteryzują się kurtki (w kolejności zajmowanych miejsc): Extrem Logan Mammuta, Ama Dablam North Face’a, Skylight Marmota, Elysian Berghausa, Thimpu Warmpeace, Marvel Hannaha, Survey Salewy. Różnice jednak są bardzo niewielkie i można stwierdzić, że testowane kurtki radzą sobie z tym „problemem” w bardzo dobrym albo dobrym zakresie. Warto jednak zaznaczyć, iż kolejność wynika z umiejętnego połączenia dopasowanego kroju całej kurtki z „efektem rękawa”. Wyjątkiem jest Losar, w którym bardzo obszerny krój nie rekompensuje niestety naciągania rękawów.


Wymarzone warunki testowe – Extrem Logan Mammuta (górne zdjęcie) i Skylight Marmota (dolne) – fot. wspinanie.pl

Dół kurtki

Kolejną cechą techniczną jest wydłużona dolna, tylna część kurtki, zapobiegająca podciąganiu kurtki do góry i chroniąca dzięki temu dół pleców. Najlepiej radzi sobie z tym Skylight Marmota i Thimpu Warmpeace’a (obie kurtki mają dodatkowo regulowany od wewnątrz tylni ściągacz na wysokości pasa, zwiększający dopasowanie oraz komfort), wydłużony dół z tyłu mają również: Ama Dablam North Face’a, Marvel Hannaha, Extrem Logan Mammuta, Survey Salewy, Elysian Berghausa. Losar Alviki jest w całości mocno wydłużony, sięga do górnej części ud, co ma swoje dobre – zwiększona izolacja, jak i złe strony – utrudnia założenie uprzęży na kurtkę, a po jej założeniu nadmiar materiału zaczyna zbierać się na brzuchu (Losar ma również regulowany od wewnątrz tylni ściągacz na wysokości pasa).

Losar
Elysian
Marvel
Extrem Logan
Skylight
Survey
Ama Dablam
Thimpu

Dostęp do kieszeni przy założonej uprzęży

Dostęp do kieszeni przy założonej uprzęży zapewniają w zasadzie wszystkie kurtki, przy czym najlepiej wypada funkcjonalne umieszczenie i dostęp do kieszeni w Extrem Logan Mammuta i w Thimpu Warmpeace’a. Zwłaszcza, że obie te kurtki mają kieszenie usytuowane wyżej i przesunięte w kierunku środkowego zamka (w przypadku Thimpu jednak kieszenie są za głębokie i pasy uprzęży utrudniają korzystanie z pełnej objętości), korzysta się z nich odwrotnie niż przy klasycznym ułożeniu, tzn. lewą ręką wkładamy rzeczy do prawej kieszeni (a la Desperado :-). Dodatkową zaletą takiego rozkładu jest również ułatwiony dostęp, przy założonym plecaku lub szpejarce. Pozostałe kurtki mają klasycznie usytuowane kieszenie – Elysian Berghausa, Skylight Marmota, Ama Dablam North Face’a, Marvel Hannaha, Losar Alviki. Najmniejszą i najniżej usytuowaną kieszeń oferuje Salewa co utrudnia wygodne użytkowanie. Warto dodać iż korzystanie z obszernych kieszeni powoduje deformację i pojawienie się fałdów materiału na brzuchu – im kurtka jest obszerniejsza tym fałdy są większe i zaczynają przeszkadzać we wspinaniu czy też operacjach sprzętowych – tak dzieje się w przypadku Berghausa czy bardzo obszernej Alviki.

Losar
Elysian
Marvel
Extrem Logan
Skylight
Survey
Ama Dablam
Thimpu

Pozostałe kieszenie

Zalety płynące z rozmieszczenia pozostałych kieszeni – wewnętrznych, napoleońskich i na rękawach, to w sumie już kwestia indywidualnych potrzeb użytkownika. Mimo wszystko dobrze jest gdy kurtka, oprócz kieszeni głównych, ma chociaż jedną mniejszą, pozwalającą na schowanie chociażby telefonu. Większość kurtek ma kieszeń wewnętrzną (wyjątkiem jest Losar Alviki). Przy czym Survey Salewy ma ich w sumie cztery, jedna zapinana na zamek, dwie na rzepę oraz jedną siatkową zabezpieczoną gumką. Jeśli chodzi o dodatkowe zewnętrzne, to na ramieniu kieszonki mają: Extrem Logan Mammuta (dwie, na jednej i drugiej ręce), Ama Dablam North Face’a (powyżej łokcia na lewej ręce), Skylight Marmota (nad mankietem na lewej ręce) oraz Survey Salewy (nad mankietem na lewej ręce). Napoleońską kieszonkę mają z kolei Survey Salewy (zewnętrzna), Losar Alviki (pod patką) oraz Marvel Hannah (zewnętrzna).

Losar
Elysian
Marvel
Extrem Logan
Skylight
Survey
Ama Dablam
Thimpu

Kaptur i garda

W ciężkich warunkach – deszcz, mocny wiatr, silny opad śniegu – komfort powinno na dostarczyć założenie i odpowiednie dopasowanie kaptura i gardy oraz kołnierza. W testowanych kurtkach spotkaliśmy się z dwoma rozwiązaniami: garda zintegrowana jest kołnierzem i kapturem – zapina ją zamek główny kurtki oraz garda zapinana jest na rzepy niezależnie od kołnierza. Nasze doświadczenia dowiodły, że wygodniejsze i lepsze jest pierwsze rozwiązanie.

Najlepiej skonstruowaną gardą i kapturem – zapewniającym ochronę od warunków zewnętrznych, odpowiednio regulowanym, dopasowanym oraz nie ograniczającym widoczności – mogą poszczycić się Skylight Marmota, Ama Dablam North Face’a, Thimpu Warmpeace’a (dodatkowy rzep do regulacji objętości oraz wydłużone nieznacznie zakończenie gardy), Marvel Hannaha (dodatkowy rzep do regulacji wielkości). W kurtkach tych bez zarzutu działa system regulacji – dzięki odpowiedniej budowie ściągacza operacje wykonuje się jedną ręką. Kaptury – wyposażone w daszki – doskonale przylegają do do gołej głowy, również wtedy gdy nosimy kask. Dodatkowo wewnętrzna część gardy wyściełana jest miłym dla skóry fleecem.


Bula pod Bandziochem – w akcji Robert Rokowski i Thimpu Warmpeace’a (fot. wspinanie.pl)

Zastrzeżenie można mieć jedynie do ulegającego deformacji daszka w Ama Dablam, oraz Thimpu; daszki Skylighta i Marvela pozostają bez zmian. We wszystkich tych kurtkach założenie kaptura na kask nie krępuje ruchów wspinacza.

Losar
Elysian
Marvel
Extrem Logan
Skylight
Survey
Ama Dablam
Thimpu

Na osobne potraktowanie zasługuje Extrem Logan Mammuta. Ta niezwykle dobrze dopracowana technicznie kurtka ma niestety jedną wadę. Otóż po założeniu kaptura na kask następuje ograniczenie ruchów głowy – materiał naciąga się przy szyi na łączeniu kurtki z kapturem. Na tę wadę narzekali testerzy o wzroście 178, 175 i 173 cm, dla których testowany model w rozmiarze M był perfekcyjnie dopasowany (rękawy, długość kurtki itp.). Możemy podejrzewać, że na taki krój gardy wpłynęła rezygnacja producenta z przednich ściągaczy – regulacja kaptura, notabene perfekcyjna, odbywa się za pomocą jednego, zlokalizowanego z tyłu, ściągacza. Do zalet Logana zaliczyć należy nie ulegający deformacji daszek oraz fleecowe wykończenie wnętrza gardy.

Mankamentem Marvela jest z kolei zbyt szybko kończący się zamek główny, przez co garda zapinana jest na zatrzask i rzepy – takie rozwiązanie powoduje, że czasami szyja jest gorzej chroniona przed podmuchami wiatru.


Drytooling na Zakrzówku – Elysian Berghausa (Adam Pieprzycki) i Ama Dablam The North Face’a (Piotr Turkot) – fot. wspinanie.pl

W przypadku kurtek o gardzie niezależnej od kołnierza dobrą ochronę po dopasowaniu kapturów dostarczają Elysian Berghausa i Losar Alviki. Jednak w przypadku Alviki rzuca się w oczy dość archaiczny system regulacji kaptura – taśma i klamerka, uniemożliwiający jednoręczne dopasowanie. Końcówka zamka w Losarze zabezpieczona jest fleecem, jednak wewnętrzny zamek do przypięcia polara pozbawiony jest takiej ochrony. Warto podkreślić, że w ciężkich warunkach system zapięcia gardy na rzepy czasem szwankuje jak to miało miejsce w przypadku Elysiana (zwłaszcza, że do dokładnego zapięcia trzeba używać dwóch rąk). Jednak gdy już dopasujemy wszystko dobrze Losar i Elysian jawią się jako dobre zapory przed wszelkimi sztormami wyposażone w bardzo wysokie gardy, a Elysian dodatkowo w długi, usztywniony daszek, kołnierz z niezależnym ściągaczem. Oryginalnym rozwiązaniem w Elysian jest siateczka (osłonięta daszkiem) ułatwiająca oddychanie przez gardę oraz możliwość odpięcia, mocowanego na zamek, kaptura (akurat ten patent nie zdobył naszej przychylności).

Survey Salewy jest jedyną kurtką, w której nie można założyć kasku pod kaptur. Jakimś rozwiązaniem jest zakładanie go na kaptur ale duży daszek wyklucza noszenie ochraniacza pleksi (rzadko używanego), nie bez znaczenia jest również fakt, że materiał kaptura ściśle przylega do uszu, utrudniając komunikację z partnerem. W przypadku gołej głowy kaptur Surveya przylega doskonale, ma bardzo dobrą regulację i ciekawe, zwiększające komfort, wydłużone nieznacznie (w kształcie wystającego trójkąta) i wyściełane przyjaznym materiałem, zakończenie gardy.

W większości kurtek istnieje możliwość zrolowania i schowania nieużywanego kaptura, jedynie Ama Dablam i Extrem Logan nie mają takiej możliwości, ale trudno to zaliczyć do wad.

Losar
Elysian
Marvel
Extrem Logan
Skylight
Survey
Ama Dablam
Thimpu

ODDYCHALNOŚĆ

W trakcie akcji górskiej często jesteśmy narażeni na przegrzanie, a w rezultacie zapocenie. Szybko zmieniające się warunki – prowadzenie i asekuracja na stanowisku, wymagają zwiększonej elastyczności w tym zakresie również od noszonej odzieży. Kurtki membranowe mamy na sobie w zimie głównie wtedy gdy jest mokro, czyli gdy temperatury są bliskie zeru stopni – to warunki sprzyjające przegrzaniu. Nie da się ukryć, że oddychalność to najbardziej subiektywnie odbierana cecha, zwłaszcza, że większość testowanych kurtek wykonana jest z podobnego materiału, czyli najlepszego do zeszłego sezonu hard shella, czyli Gore-Tex XCR – Skylight Marmota, Thimpu Warmpeace’a, Ama Dablam North Face’a, Survey Salewy, Extrem Logan Mammut. W tym roku na rynek wchodzi nowa jego odmiana Gore-Tex Pro Shell – wśród testowanych kurtek jedynie Elysian Berghausa był wykonany z tego materiału. Dwie kurtki bazują na własnych membranach Losar Alvika oraz Marvel Hannaha. Testy górskie dowiodły, że przy założonym plecaku, w temperaturze bliskiej zeru Celsjusza nie uniknie się zapocenia na podejściu, sytuację ratują wtedy otwory wentylacyjne. Postanowiliśmy zatem, że w ocenie oddychalności kurtek ważnym elementem oceny będą również zwiększające komfort otwory wentylacyjne (ich rozmieszczenie i wielkość) oraz obecność siateczki w kieszeniach głównych.

Losar
Elysian
Marvel
Extrem Logan
Skylight
Survey
Ama Dablam
Thimpu

Najlepiej rozmieszczone – pod pachami – i największe otwory wentylacyjne mają: Thimpu Warmpeace’a, Skylight Marmota, Losar Alviki. Przy czym otwory Thimpu i Skylighta są chronione wodoodpornymi zamkami, natomiast Losar ma normalny zamek zabezpieczony zachodzącymi na siebie patkami. Otwory tych kurtek pozwalają na wsadzenie pod pachy, w celu ogrzania, zmarzniętych dłoni.

Otwory mają również Elysian Berghausa (duże) – na boku (wodoodporny zamek dodatkowo chroniony patką) oraz Extrem Logan Mammuta (duże) i Marvel Hannaha (średnie) – z tyłu ramion (wodoodporne zamki). Survey Salewy ma co prawda dwa systemy otworów – przednia strona ramion i boki – ale w przypadku alpinistycznych zastosowań wydają się one za małe.

Osobnej wentylacji nie ma natomiast Ama Dablam North Face’a, kurtkę wentyluje się jedynie przez kieszenie główne – niestety ten patent powoduje, że jesteśmy narażeni na wypadanie rzeczy schowanych w niej rzeczy.

WODOODPORNOŚĆ

Wodoodporność to fundamentalna cecha dla hard shelli. To właśnie jeden z głównych powodów, dla których cieszą się wciąż niesłabnącym powodzeniem. Wszystkie testowane przez nas kurtki charakteryzuje wysoki stopień odporności na wodę (od 20 000 mm słupa wody). Jednak same właściwości materiału nie wystarczają – liczy się również jakość i technologia wykonania kurtek. Standardem stało się stosowanie podklejanych, na gorąco specjalnymi taśmami, szwów, a także stosowanie odpornych na wodę laminowanych zamków. Najnowszą technologię widać zwłaszcza w Elysian Berghausa, wykonanym z Gore-Tex Pro Shell, gdzie taśmy są o połowę cieńsze od tych stosowanych w XCR.


Basenowe laboratorium pomiarowe (fot. wspinanie.pl)

W trakcie prób generalnie kurtki dostarczały porządnej osłony przed warunkami zewnętrznymi, testowaliśmy je zarówno w obfitym deszczu, jak i podczas opadu mokrego śniegu. Dodatkowo nasz test wzmocniliśmy, obiektywnym jeśli chodzi o warunki, sprawdzianem pod basenowymi prysznicami :-) Pewne zdziwienie wywołał u nas fakt, że w zasadzie podczas wszystkich prób zaobserwowaliśmy nieznaczne (ale jednak!) przecieki kurtek. Plamy pojawiały się, o dziwo, nie na szwach a na powierzchni materiału!

Generalna uwaga: pamiętajcie o dokładnym zapięciu wszystkich kieszeni i otworów wentylacyjnych, poprawnym ułożeniem patek ochronnych i kołnierzy!

A oto wyniki:

  • Brak przecieków: Losar Alviki, zastrzeżenia budziły uczucie zawilgocenia siateczki wewnętrznej oraz nasiąkające mankiety wewnętrzne;
  • Nieznaczny przeciek przy zamku głównym podczas jednej z prób: Elysian Berghausa – w przypadku tej kurtki trzeba jednak pamiętać o dokładnym dopasowaniu kołnierza i przykryciu łączącego go z kurtką zamka!
  • Delikatna plamka na materiale na plecach (poza szwami), brak innych przecieków. Daszek kaptura zapewnia maksimum ochrony przed opadem, nie powodując ściekania wody za kołnierz lub gardę: Extrem Logan Mammuta.
  • Delikatne trzy plamy na materiale na plecach (poza szwami) oraz jedna-dwie na mankietach. Daszek kaptura zapewnia maksimum ochrony przed opadem, nie powodując ściekania wody za kołnierz lub gardę: Skylight Marmota.
  • Delikatne dwie mokre plamy na materiale (poza szwami), przeciek w okolicach zamka głównego. Daszek kaptura ulega deformacji powodując ściekanie wody za kołnierz lub gardę. Materiał zewnętrzny ma tendencję do nasiąkania wodą: Ama Dablam North Face’a.
  • Delikatne trzy mokre plamy na materiale (poza szwami). Przeciek do kieszeniu głównej i zamka głównego (mokre plamy na wewnętrznej patce). Daszek kaptura ulega deformacji i przy niekorzystnym ułożeniu powodując ściekanie wody za wysuniętą do przodu gardę: Thimpu Warmpeace’a.
  • Mokre plamy na materiale na plecach przy łopatkach (poza szwami), znaczące przecieki w okolicach zamka głównego (górna część klatki piersiowej) i kieszeni, a także przy otworze do regulacji kołnierza. Kaptur i garda mogą ułożyć się niekorzystnie, powodując ściekanie wody za kołnierz lub gardę: Marvel Hannaha.
  • Mokre plamy na materiale (poza szwami), dużo przecieków zamka głównego (na całej długości) i kieszeni. Obecność siateczki wewnętrznej wzmaga poczucie wilgoci, duża ilość dodatkowych wzmocnień powoduje mocne ich nasiąkanie. Zdarza się, że kaptur i garda układają się niekorzystnie (zbyt przylegająco), powodując ściekanie wody za kołnierz lub gardę: Survey Salewy.

WIATROODPORNOŚĆ

Wszystkie testowane kurtki mają wysokie właściwości przeciwwiatrowe, ich membrany nie przepuszczają wiatru i dostarczają wymaganego komfortu. Kurtki różnią się jedynie elementami dodatkowymi – ściągacze, regulacja mankietów czy patki, chroniące zamki błyskawiczne, które zwiększają lub obniżają poczucie odizolowania od porwistych podmuchów wiatru. Podczas testów narzekaliśmy jedynie na mankamenty związane z dopasowaniem kołnierza lub gardy, ponieważ w tym newralgicznym miejscu najbardziej odczuwaliśmy dyskomfort.

Losar
Elysian
Marvel
Extrem Logan
Skylight
Survey
Ama Dablam
Thimpu

DESIGN

Co raz większą rolę na rynku sportowym, a co za tym idzie outdoorowym, odgrywa design odzieży. Zrozumiały staje się zatem gwałtowny rozwój w tej dziedzinie również w przypadku kurtek technicznych, przeznaczonych do odmiennych niż te panujące na Krupówkach warunki :-) Jednak ekstremalista też może przecież ładnie i atrakcyjnie wyglądać. Na szczęście dobry design w testowanych kurtkach idzie w parze z wysokiej jakości krojem technicznym i funkcjonalnością.

Najbardziej designerską kurtką jest bez wątpienia Extrem Logan Mammuta (wykonany w całości ze stretchu) – to swoiste połączenie stroju astronauty z kombinezonem płetwonurka. Całość podkreśla zastosowana kolorystyka – ciemny granat, wzmocniony intensywnym pomarańczem. Efektowny wygląd uzupełniają dwie naklejone na rękawy kieszenie oraz – co będzie dla jednych zaletą a dla drugich wadą – duży napis EXTREME na prawym rękawie. Nie da się ukryć, że kurtka wygląda naprawdę ekstremalnie i wybranie się w niej na Krupówki bez odpowiedniego zestawu przejść w Tatrach może być odczytane za wyraz zbyt daleko idącej ekstrawagancji, no i oczywiście zasobnego porfela :-)


Extrem Logan Mammuta i ekstremalne dziabanie na Zakrzówku – w akcji Paweł Kopta (fot. wspinanie.pl)

Kolejnymi kurtkami, które spodobały nam się jeśli chodzi o design są Ama Dablam North Face’a oraz Skylight Marmota. Mają one stonowaną kolorystykę (dwa odcienie zieleni) oraz bardzo dobrze układają się na ciele, przy czym Ama Dablam jest bardziej dopasowana. Również lepiej od Skylighta sprawdza się w mieście i na zwykłych wyjazdach skałkowych. To bardzo wyważone propozycje (w porównaniu z kolorystyką Extrem Logana), wyśmienicie łączące design z funkcjonalnością i jakością.

Kolejne miejsce przypada Surveyowi Salewy, bardzo dobrze skonstruowanej kurtce, przeznaczonej głównie dla skiturowców i freeraidowców. Survey to ciekawa kompozycja różnych materiałów, wzbogacona fluoroescencyjnymi paskami, dobrze dopasowująca się do ciała. Bardzo dobrze sprawdzająca się również w warunkach miejskich, m.in. dzięki dużej ilości kieszeni. Minusem Surveya jest jednak wewnętrzna, siateczkowa podszewka, spełniająca m.in. rolę ochronną dla warstwy wewnętrznej, którą stanowi „goła” membrana – to trochę już archaiczna technologia, zwiększająca wagę kurtki.


Piotr Sztaba prezentuje Surveya Salewy po przejściu "Komina Plaska" na wschodniej ścianie Rysów (fot. Wojtek Kozub)

Poprawny i oszczędny design oferują Thimpu Warmpeace’a, Elysian Berghausa, Marvel Hannaha, nie pozostawiający jednak wątpliwości, że mamy do czynienia z kurtkami technicznymi, o zdecydowanie górskimi i outodoorowym przeznaczeniu – głównie za względu na kolorystykę (kurtki te są oferowane również w innych, bardziej miejskich, kolorach).

Stawkę zamyka Losar Alviki, kurtka zdecydowanie odbiegająca designem od pozostałych konkurentek. Jej główne wady to zbyt długi i obszarny krój, przestarzałe rozwiązania funkcjonalne, wykonane z archaicznych materiałów (vide regulacja kaptura), zastosowanie wewnętrznej, siateczkowej podszewki, która poza przytoczoną w przypadku Surveya uwagą, powoduje w Losarze gromadzenie się zbytecznego materiału czy to pod kapturem czy w okolicach mankietów. Generalnie Losar to kurtka z innej epoki.

FUNKCJONALNOŚĆ

To kolejna cecha, która w dość wyrównanej stawce testowanych kurtek odgrywa ważną rolę. Nasz test to sprawdzenie funkcjonowania kurtek w warunkach wspinaczkowych, kiedy to nadmiar dodatków może przeszkadzać, a zaczynają irytować najbardziej fundamentalne niedociągnięcia, takie jak złe rozmieszczenie i rozmiary kieszeni, zacinające się, pozbawione pętelek, zamki, odpinające rzepy, źle usytuowane i kłopotliwe w użyciu ściągacze itp.

Najlepiej w teście funkcjonalności wypadły: Extrem Logan Mammuta, Ama Dablam North Face’a – wysoka jakość ściągaczy i bardzo dobre systemy regulacji, perfekcyjnie rozmieszczone kieszenie, dobrze przesuwające się zamki, wyposażone w wygodne do chwytania w rękawicach zakończenia.


Wojtek Kozub w Elysianie Berghausa na "Kominie Plaska", wschodnia ściana Rysów (fot. Piotr Sztaba)

Oto kurtki, które w dobrym stopniu spełniają założenia funkcjonalności jednak w każdej z nich znaleźliśmy jakieś mankamenty: Skylight Marmota (trudność z zapinaniem zbyt „miękkich” zamków), Thimpu Warmpeace’a (niedostateczna przednia regulacja kaptura), Elysian Berghausa (zapinanie gardy, zbyt skomplikowany system odpinania kaptura), Marvel Hannaha (zapinanie gardy, zacinające się zamki), Survey Salewy (zacinające się, łapiące podszewkę, zamki; zbyt bliskie rozmieszczenie otworów wentylacyjnych w stosunku do bocznych kieszeni).

Dostateczną ocenę otrzymał Losar Alviki, który mimo, posiadania większości postulowanych patentów, razi zbyt dużą ilością dodatkowych podszewek (zwłaszcza przy mankietach i w kapturze), pętelek, utrudniających korzystanie z kurtki, a także niską jakość patentów wykorzystanych do regulacja kaptura oraz zabezpieczenia zamka głównego – dwie zbyt obszerne patki zapinane na zatrzaski.

WAGA

Wszyscy producenci prześcigają się w ostatnim czasie w produkcji najlżejszych kurtek. Co chwilę pojawiają się kolejne lekkie materiały typu Paclite czy 3-warstwowe Pro Shell. Nie da się ukryć, że podczas akcji górskiej waga sprzętu staję się czasami kluczowym kryterium przy jego wyborze. Rekordziści – np. Arc’Teryx – produkują już 3-warstwowe kurtki o wadze około 350 g. W naszym teście waga kurtek waha się od 540 do 910 g. Konkurencję tę zwyciężyły dwie kurtki – Thimpu Warmpeace’a (540 g) oraz Elysian Berghausa (595 g). Stawkę zamknęły z kolei Survey Salewy (817 g) i zdecydowanie najcięższy testowany model czyli Losar Alviki (910 g).


Zakrzówkowe testy spotkał się z życzliwym przyjęciem zaprzyjaźnionych obserwatorów (fot. wspinanie.pl)

CENA

To jedna z najbardziej krytykowanych cech kurtek i nie ma się co dziwić skoro rekordzistki osiągają ceny powyżej 2000 PLN. Bez odpowiedzi pozostanie jednak pytanie gdzie kończy się rzeczywista wartość wysokiej klasy technologii i najwyżej jakości materiałów a zaczyna się "zwykły" marketing :-) Wydaje się, że jeśli chcemy mieć nowoczesną kurtkę, oddychającą oraz rzetelnie chroniącą przed warunkami zewnętrznymi to wydatek powyżej 1200-1300 PLN jest nieunikniony… Na pocieszenie warto dodać, że dobre kurtki wytrzymują wiele lat użytkowania i z pewnością powinny się zamortyzować :-) No i oczywiście nie należy zapominać o zdarzających się dość często promocjach i posezonowych obniżkach cen.

Istnieje oczywiście alternatywa – w naszym teście na uwagę zasługują propozycje Alviki (Losar kosztuje bowiem około 650 PLN) czy trochę droższa Hannaha (Marvel kosztuje bowiem około 1000 PLN). Ale różnice pomiędzy Losarem a pozostałymi kurtkami są w wielu aspektach fundamentalne…

WYNIKI

Pora zatem na ostateczne podsumowanie – nasz test wygrywają i otrzymują Znak Jakości ex equo Skylight Marmota i Ama Dablam Stretch Infusion North Face’a.

Tuż za nimi plasują się, również ex equo, Extrem Logan Mammuta i Elysian Berghausa. Nie da się ukryć, że różnice są niewielkie a o zwycięstwie przesądziły bardzo dobry krój, jakość materiałów oraz wysoka funkcjonalność wszystkich zastosowanych w kurtkach rozwiązań. Wahaliśmy się czy przyznać znak jakości również kurtkom Logan i Elysian, ale na ich nie korzyść przeważyły mankamenty związane ze złą konstrukcją kaptura – Logan oraz zapięcia gardy i systemu mocowania kaptura – Elysian.

Na uwagę zasługuje wysoka zdobycz punktowa Thimpu Warmpeace’a (Czechy), który potwierdza, że dostęp do materiałów i technicznego, przemyślanego kroju nie jest tylko zarezerwowany dla zachodnich potentatów branży outdoor. Thimpu zdobywa również nagrodę Cena/Jakość – to najtańsza kurtka, wykorzystująca wysokiej jakości materiały.

krój ogólny, rękawy, dół kurtki
wzmoc.
elast.
uprząż
nadmiar mater.
garda i kaptur (również z kaskiem), daszek

wiatr

patenty

woda
oddych.
design
funkcj.
waga
razem
cena
waga
5,00
1,00
1,50
2,00
3,00
5,00
5,00
5,00
3,00
3,00
3,00
36,50
Marmot
5
1
1
1,5
3
5
4
4,5
2,5
2,5
2,5
32,5
1569
655
TNF
5
1
1,5
1,5
2,5
5
3,5
4
3
3
2,5
32,5
1499
624
Berghaus
5
1
1
1,5
1,5
4,5
5
5
2
2,5
3
32
1499
595
Mammut
5
0
1,5
2
1
5
5
4,5
3
3
2
32
2150
720
Warmpeace
5
1
0
2
2
5
3,5
4,5
2
2,5
3
30,5
1275
540
Hannah
4,5
1
1
1,5
2
4
3
4,5
2
2
2
27,5
999
710
Salewa
4
1
0,5
1
1
5
2,5
3
2
1,5
1
22,5
1399
817
Alvika
3
1
0
1
1,5
4,5
5
2,5
0
1
0
19,5
649
910

Wszystkie oceny wynikają z doświadczeń zespołu testerów, staraliśmy się aby jak największa ilość kurtek testowana był przez jak największe grono testerów. Całościowe oceny, bazujące na wspólnych, jak i indywidualnych odczuciach znajdziecie również w szczegółowych opisach poszczególnych modeli kurtek – opisy kurtek.

Piotr Turkot

Tagi:



  • Komentarze na forum Dodaj swój wątek

    berghaus elysian [2]
    cześć! czy ta kurtka jest do dostania gdziekolwiek? nie mogę…

    13-08-2007
    aidi