|
 Wąwóz
na wschodnim kraju płaskowyżu Glac, między grzbietami Pirť i Čertova sihoť.
Na długości 1,5 km różnica wzniesień wynosi 180 m. Od miejsca Kyseľ-rácestie
wąwóz dzieli się na Veľký, Malý i Vysný Kyseľ.
Z turystycznego punktu widzenia historia odkrywania wąwozu jest bardzo
ciekawa. Chociaż Kyseľ był położony najbliżej ówczesnego centrum turystycznego,
miejscowości Spišska Nova Ves, minęło wiele lat zanim pionierzy turystyki
dokonali całościowego przejścia wąwozu. 27 czerwca 1900 roku odbyła się
pierwsza wyprawa, ale cały wąwóz udało się przejść dopiero 27 sierpnia
1907 Kazimierzowi Kozlowskému wraz z przyjaciółmi. W roku 1925 pracownicy
wydziału transportu kolejowego z miasta Spišska Nova Ves zamontowali pierwsze
metalowe mostki i drabinki. W 1975 roku członkowie Górskiej Służby udostępnili
omijany do tej pory odcinek nad Obrovskym vodopadom.
W dniach 16 i 17 lipca 1976 roku przy ujściu wąwozu do Bieleho potoku
szalał pożar, który stopniowo ogarnął całą lewą stronę brzegu Kyseľ (zbocze
góry Pirť). Spaleniu uległo 30 ha lasu. Z powodu dużego niebezpieczeństwa
spadania skał i opalonych drzew przejście wąwozem zamknięto aż do odwołania.
Z racji bezpieczeństwa zdemontowano drabinki, a do zwiedzania jest dostępna
tylko zastępcza trasa, prowadząca przez tereny nie objęte pożarem - Malý
a Veľký Kyseľ. Pomimo pożaru, jest to nadal rewelacyjne miejsce dla średnio
i bardzo zaawansowanych łojantów. Przepiękny zakątek pod każdym względem.
Miejsce otoczone wysokimi, pionowymi, przewieszonymi skałami, tworzącymi
cudowny kanion z czterema wspaniałymi lodospadami. Zabawa na cały dzień,
raczej nie dla początkujących. Dojście z Klaśtorisko w kierunku na
Mały Kysel niebieskim szlakiem w dół 15 minut, potem skręt w lewo na żółty.
Szlak kończy się na mostku widokowym. Z tego miejsca robi się zjazd i
tu należy się zastanowić nad powrotem - brak drabinki. Należy zostawić
jakąś linę i potem wymałpować po niej albo wyjść po wiszącym pręcie, albo
15 metrów drytoolingu bez żadnych przelotów. Po dokonaniu właściwego wyboru
i zjeździe na dół najpierw należy rozgrzać się na Kaplnkovy vodopad.
Jako drugi należy zaliczyć kaskadowy ściek usytuowany po prawej stronie
od największego problemu. Na główne danie oczywiście 120-metrowy, fantastyczny
zlodowaciały jęzor Obrovsky Vodopad i na deser drytooling skałką
pod mostek.
14. Kaplnkovy vodopad, 12 m wysoki 70-80° IV
Znajduje się bezpośrednio pod kładką spacerową. Dobry lód do żywcowania
i rozgrzewki.
15. Obrovsky vodopad, 120 m, 80-90° V
Najwyższy lodospad w Slowackim Raju. Bardzo trudna i wyczerpująca wspinaczka.
Tylko dla zaawansowanych. Odcinki z trudną do osadzenia asekuracją. Zejście:
zjazd z drzew poprzez Podwójny Jęzor Lodowy na dno kanionu.
16. Podwójny Jęzor Lodowy, 70 m wysoki 80 - 90° V
Znajduje się na prawo od nacieku. Tworzą go dwa jęzory lodowe zakończone
pochyłym lodowym tarasem.
VELKY KYSEL
Średniej urody dolina. Najlepsze dojście z Klastoriska: szlakiem niebieskim
w głąb doliny i na rozstaju szlakiem zielonym w górę. Można też połączyć
wspinaczkę w Sokoliej Dolinie z powrotem przez Velky Kysel i Klaśtorisko
do Cingova. W dolinie znajduje się kilka małych lodzików, z których na
uwagę zasługuje tylko jeden, znajdujący się w górnej części dolinki po
lewej stronie.
17. Lodopad, 8 m wysoki 75-90° VI / VII
Może krótki, ale ostry, składa się głównie z kalafiorów.
MALY KYSEL
Dojście do doliny szlakiem niebieskim z Klastoriska. Bardzo piękna dolina,
zwłaszcza jej początkowy odcinek, który tworzy dość ciasny kanion z kilkoma
uskokami. Po bokach znajdują się małe lodziki raczej niegodne zachodu.
Wspaniałe miejsce dla spacerowiczów lub osób towarzyszących łojantom,
którzy w tym czasie toczą bój w rejonie Obrovsky Lodopad. Dogodne
przejście do doliny Sucha Bela.
|
